Taalstoornis - afasie

Afasie is een taalstoornis die ontstaat door een verstoring van de bloedsomloop in de hersenen. De meest voorkomende oorzaak is een beroerte, een hersentumor of een ongeval.

Mensen met afasie kunnen problemen hebben met begrijpen van gesproken, het spreken, het lezen en/of het schrijven. Tijdens het spreken kunnen woordvindingsproblemen optreden of er worden woorden gekozen die hij/zij eigenlijk niet bedoelt. Ook het formuleren van zinnen kan moeilijk zijn. Iemand met afasie kan moeite hebben met het begrijpen van gesproken taal waardoor het moeilijk is om een gesprek te volgen.

Voor personen met afasie is het moeilijk om met de omgeving te communiceren door de problemen die optreden bij het begrijpen van taal, uiten van taal, maar ook bij het lezen en schrijven. Ook dagelijkse bezigheden worden bemoeilijkt, denk maar aan telefoneren, boodschappen doen, een verjaardagskaart schrijven.

Naast de problemen met de taal kunnen cognitieve problemen optreden zoals gedragsveranderingen of problemen met de concentratie, oriëntatie in de ruimte of het geheugen.

Afasie komt meestal voor bij oudere mensen, maar ook bij jongeren kan hersenletsel ontstaan met afasie als gevolg. In de eerste drie tot zes maanden na het ontstaan treedt er verbetering op van de taalproblemen.

Taal en communicatie

De logopedist onderzoekt de taal en communicatie. Er wordt uitleg en advies gegeven met betrekking tot de afasie en de gevolgen daarvan voor de patiënt en zijn omgeving. Indien mogelijk geeft de logopedist oefeningen om het begrijpen, spreken, lezen en schrijven te verbeteren. Ook wordt de patiënt en de directe omgeving geleerd hoe zij op een andere manier dan vroeger met elkaar kunnen communiceren. Wanneer blijkt dat een communicatiehulpmiddel zinvol is zal de logopedist hierover adviseren en begeleiding bieden.