Dysfatische ontwikkeling
Een dysfatische ontwikkeling is een spraaktaalontwikkelingsstoornis waarbij het kind meestal veel meer begrijpt van wat anderen zeggen dan het zelf kan zeggen. Een dysfatische ontwikkeling komt betrekkelijk vaak voor, de ernst kan verschillen.
Kenmerken van een dysfatische ontwikkeling zijn:
- Begrip van het gesproken taal is duidelijk hoger dan het niveau van de eigen taalexpressie.
- Dialoogspraak is moeilijker dan spontaan spreken door ‘op-commando’ problemen.
- Problemen met de vloeiendheid, met name door woordvindingsproblemen en moeite om elementen uit een verhaal met elkaar te verbinden. Het vertellen van een gebeurtenis kan zeer moeizaam verlopen.
- Vaak zinsbouw en woordvormproblemen.
Naast de dysfatische ontwikkeling komen vaak motorische problemen voor, met name verschillende vormen van dyspraxie. In de praktijk kan dit bijvoorbeeld betekenen dat kinderen problemen met leren fietsen, aan- en uitkleden, met een lepel eten, schrijven, knippen, tanden poetsen, maar ook slecht verstaanbaar spreken.
Vroege herkenning en behandeling zijn noodzakelijk om te kunnen om de behandeling te kunnen starten in de meest gevoelige periode van de spraak-taalontwikkeling. De logopedische behandeling richt zich op de verbetering van de spraak-taalvaardigheden. Hierbij kan gebruik worden gemaakt van de visuele ondersteuning van het lezen en spellen.